Transhümanizm son zamanlarda ortaya çıkmış insan ve makine birleşimini temel alan kavramlardan biridir. İnsanın varoluşu ve geleceğiyle ilgili ortaya attığı öngörüler birçok araştırmacı tarafından benimsenmiş ve hararetle savunulur olmuştur. Çoğu öngörüsü geleceğe yönelik de olsa teknolojik gelişmelerin hızından anlaşıldığı kadarıyla bunların yakın bir gelecekte gerçekleşeceği beklenmektedir. İnsanın değişmez kaderi, çatışmaları ve özellikle ölümsüzlük arzusuyla şekillenen trajik kavramı ise çok eski dönemlere kadar götürülebilmektedir. Trajik kavramı edebî eserlerde uzun zamandır varlık göstermekle birlikte transhümanizm kavramı henüz yenidir. Bu çalışmada Sedat Umran’ın eşya şiirleri üzerinde durulmuştur. Onun özellikle eşya şiirleri her iki kavrama göre de okunabilecek niteliktedir. Bizi onun metinlerini bu kavramlara göre okumaya yönelten ayrıca şiirleri hakkında yapmış olduğu açıklamalardır. Çalışmada önce kavramsal çerçeve ortaya konulmakta daha sonra da metin okumaları gerçekleştirilmektedir. Yapılan okumalarda şairin ısrarla vurguladığı ölümsüzlük tutkusunun nesnelerin ölümsüzlüğünde karşılık bulduğu görülmüştür. Transhümanizm kavramına uygun bir tavırla ölümsüzlüklerinden ötürü kendisinin de nesne olma isteğini dile getiren şair, böylece insan trajedisine de bu şekilde bir cevap verilebileceğini göstermiştir.

Transhümanizm, trajik, şiir, ölümsüzlük, nesne